Stu za jednego
Niemcy od pierwszych dni wojny dopuszczali się licznych zbrodni na ludności cywilnej. We wrześniu 1939 r. doszło m.in. do masowych mordów w Zgierzu, Bochni i Wawrze. Za wszystkie te masakry odpowiadał wierny wykonawca rozkazów Hitlera – pełniący funkcję szefa Naczelnego Dowództwa Wehrmachtu feldmarszałek Wilhelm Keitel.
Etymologia Holocaustu
Polityka Adolfa Hitlera zakładała zniszczenie pewnych grup społecznych i narodowych – jedną z nich stanowili Żydzi. Współcześnie nie sposób dokładnie określić ile ofiar tego narodu pochłonęła II wojna światowa, ale szacuje się liczbę 6 milionów.
Bankier, pisarz, społecznik
Nikt nie przypuszczał, że pracujący w banku Aleksander Głowacki przejdzie do historii jako jeden z najwybitniejszych polskich pisarzy. Jego mocną stroną była matematyka, ale w wolnych chwilach dorabiał pisząc felietony do gazet. Uważał to jednak za drugorzędne zajęcie i postanowił, że swoim nazwiskiem będzie podpisywał wyłącznie poważne artykuły poświęcone nauce. Natomiast opowiadania i historie z podróży miały być opatrywane pseudonimem Bolesław Prus.
Myślenie ze zrozumieniem
Amerykański dyplomata William Bullit, w raporcie dla prezydenta Roosevelta, pisał: „Hitler is finished” (Hitler jest skończony). Natomiast Léon Blum, swój artykuł w dzienniku „Le Populaire” z 2 sierpnia 1932 r. zatytułował „La Fin de Hitler” (Koniec Hitlera). Twierdził, że Hitlerowi odebrano wpływ na politykę Niemiec i odarto z jakichkolwiek nadziei na władzę w przyszłości. O ironio: Blum l. 1940–45 spędził w nazistowskim obozie.
Czarny tydzień w stolicy
Niemcy oblegali Warszawę przez 20 dni, zadając ogromne straty jej obrońcom, ludności cywilnej oraz samemu miastu. 25 września 1939 r. rozpoczął się najbardziej dramatyczny dzień dla mieszkańców stolicy, określany mianem czarnego poniedziałku. Niemieckie lotnictwo Luftwaffe przeprowadziło wtedy trwający 10 godzin nalot, w wyniku którego śmierć poniosło ok. 10 tys. ludzi.
Operacja niemeńska
26 września 1920 roku był radosnym dniem. Miesiąc wcześniej przyduszone przez Sowietów Państwo Polskie, zamiast odklepać w matę, przetoczyło się i odwróciło sytuację na ringu pod Warszawą. Później kontrofensywa znad Wieprza weszła w Sowieckie cielsko niczym dobrze mierzone ciosy na korpus. Teraz nadszedł czas na tak zwaną „wykończeniówkę”.
Kolejny zamach na Marszałka
Ukraińcy żyjący w II Rzeczpospolitej nieustannie dążyli do stworzenia własnego państwa. Pragnienia te podsycali agitatorzy, wśród których nie brakowało osób o modnych w tamtych czasach radykalnych poglądach. Zanim powstała niesławna Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów, w niepodległej Polsce działała Ukraińska Organizacja Wojskowa o charakterze terrorystycznym. Z ruchem tym związane były także pomniejsze organizacje ukraińskie. 25 września 1921 r. ich członkowie próbowali zabić we Lwowie samego Józefa Piłsudskiego.
Śmierć kapłana
Tłumiącym stołeczny zryw Niemcom nie wystarczyło samo uśmiercenie ofiary – oprawcy urządzali swego rodzaju makabryczne zawody, w których prześcigali się w wymyślaniu najbardziej plugawych zbrodni.
Kłamstwo głosem zza grobu
Zdanie „Kłamstwo powtórzone tysiąc razy staje się prawdą” błędnie przypisywane jest Josefowi Goebbelsowi. Nie oznacza to jednak, że architekt nazistowskiej propagandy nie rozumiał jak wielką siłę ma nowoczesne państwo, posługujące się masowymi środkami przekazu: prasą i radiem. Zwłaszcza w kraju totalitarnym, gdzie wszystkie media były państwowe, a o internecie nikt jeszcze nie marzył.
Oszukać przeznaczenie
Koniec września 1944 r. był ciężkim czasem dla Powstańców Warszawskich. Walczącym i cywilom w oczy zaglądał głód, na dodatek kurczyły się i tak skromne zapasy amunicji. Natomiast Niemcy pomimo ostrzeżeń aliantów kontynuowali zbrodnie wojenne, przystępując do brutalnej pacyfikacji Czerniakowa.