Adamowa Wioska

Po upadku powstania listopadowego w październiku 1831 roku, wielu członków zrywu wyemigrowało za granicę. Jednym z głównych kierunków była Francja, ale Polacy licznie przybywali również do Turcji. Na początku lat 40. XIX wieku Adam Czartoryski – chcąc ograniczyć wpływy rosyjskie w okolicach Bosforu – wysłał tam Michała Czajkowskiego. Bliski współpracownik księcia zaczął wówczas wykupywać tereny leśne na północny wschód od Stambułu, gdzie wkrótce wzniesiono polska osadę.

Wioskę nazwano na cześć Czartoryskiego Adam-koj, czyli „Adamowa Wioska”. 19 marca 1842 roku poświęcono tam pierwszą zbudowaną chatę, a w kręgach emigracyjnych utrwaliła się skrócona nazwa osady – Adampol. Miejscowość powoli zaczynała się rozrastać, stanowiąc azyl dla wielu byłych powstańców. Mieszkańcy zajmowali się głównie rolnictwem, leśnictwem i hodowlą zwierząt, a wraz z powstaniem tam pierwszej szkoły, upowszechnił się język polski.

Po odzyskaniu niepodległości przez nasz kraj część osadników powróciła do II RP. Natomiast Adampol stał się bardzo popularny i wielu Polaków jeździło tam na wczasy. W 1933 roku w „Adamowej Wiosce” wystawiono popiersie Mickiewicza, a pięć lat później osadnicy otrzymali tureckie obywatelstwa. Miejscowość zachowała się do dnia dzisiejszego, stanowiąc kolebkę staropolskiej kultury. Wśród Turków funkcjonuje ona pod nazwą Polonezköy, która znaczy dosłownie „polska wieś”.

CHCESZ OBEJRZEĆ I POSŁUCHAĆ? POBIERZ APLIKACJĘ hist.ly