Polska broń biologiczna?

„Niemcy, którzy jako pierwsi zastosowali broń chemiczną, chcą przy zastosowaniu broni biologicznej znowu być pierwszymi. Abstrahując od pojedynczych przypadków w wojnie 1914-1918, broń bakteriologiczna nie była jeszcze zastosowana w dużych wymiarach. Nie może jednak podlegać jakiejkolwiek wątpliwości, że w następnej wojnie światowej z broni tej zostanie zrobiony użytek”

Pod koniec XIX wieku Poznań przodował w rozwoju miejskich sieci komunikacyjnych. Pierwsze tramwaje konne pojawiły się z inicjatywy dwóch Niemców: Otto Reymera i Otto Masha, którzy w 1880 roku założyli pierwszą regularną linię komunikacyjną.

„Był naszym nauczycielem. Najlepszym i najmądrzejszym z przyjaciół. Całe swe życie poświęcił sprawie wyzwolenia klasy robotniczej i wszystkich ludzi pracy. Miliony ludzi Związku Rad i krajów idących drogą socjalizmu tworzą świat nowy, nosząc w sercach i na ustach imię Stalina” – fragment Polskiej Kroniki Filmowej z 1953 roku.

Obok piłki nożnej i skoków narciarskich nie ma dziś w Polsce dyscypliny równie popularnej jak siatkówka. Jedną z najpiękniejszych kart w historii naszego rodzimego sportu zapisał Hubert Wagner – siatkarz i szkoleniowiec, o którym mawiano, że wprowadził do reprezentacji rządy twardej ręki.

Był piękny słoneczny poranek. Szum morskich fal leniwie rozchodził się po plaży, a mewy zagłuszały go typowym dla siebie skrzeczeniem. W Elblągu zaczął się nowy dzień. Kolejne okręty cumowały w porcie, a stojący na brzegu tragarze z mozołem rozładowywali je z towarów.

Do 2005 roku wznosząca się na wysokość prawie 5 km nad poziomem morza Centralna Kolej Transandyjska w Peru była najwyższą tego typu konstrukcją na świecie.

Poważne problemy gospodarcze i postępujące braki produktowe na rynku spowodowały, że w 1981 roku wprowadzono kartki na mięso – jedną z ikon absurdów PRL-u.

Przyjęło się, że głównym skojarzeniem ze słowem „targowica” jest zdrada. Wydaje się to słuszny trop myślowy, ponieważ przywódcy konfederacji, od której wywodzi się ta nazwa, z pomocą carycy Katarzyny II wystąpili przeciwko zapisom Konstytucji 3 maja.

„Tak go wszyscy czcimy i kochamy, że z całego serca pragniemy, aby każde słowo nasze było hołdem i wdzięcznością” – pisał 27 lutego 1925 roku o Stefanie Żeromskim krytyk literacki i teatralny Tadeusz Boy-Żeleński.