Krzysztof (Jagiellończyk) Kolumb

7 czerwca 1492 w leżącym dziś na Białorusi Grodnie, po 45 latach panowania w Koronie i 52 na Litwie, zmarł Kazimierz IV Jagiellończyk. Władca wybitny, który przypadkiem – nikt przecież nie wybiera sobie daty narodzin i śmierci – żył w czasach bez wątpienia przełomowych. W roku jego narodzin – 1427 – Portugalczycy ponownie odkryli zapomniane od czasów Kartagińczyków i Normanów Azory, wyspy na Oceanie Atlantyckim. W roku jego śmierci – 1492 – Krzysztof Kolumb dotarł do Ameryki.

Kazimierz obejmował władzę w dramatycznych okolicznościach roku 1444, gdy z początku nikt nie chciał uwierzyć w wieści o straszliwej klęsce wojsk chrześcijańskich z Turkami pod Warną. Zginął tam starszy brat Kazimierza, Władysław III, król Polski i Węgier.

Miarą szoku, jaki wywołała przegrana, były niemal od razu pojawiające się pogłoski, że Władysław przeżył bitwę i jest w niewoli albo – okrywszy się hańbą przegranej – jako anonimowy krzyżowiec walczy gdzieś z niewiernymi, aż poniesie męczeństwo za wiarę. Istnieje legenda, że po bitwie rozpoczął nowe życie pod zmienionym imieniem, jako żeglarz w służbie portugalskiej. A twórczym rozwinięciem owej legendy jest kolejna: że jego synem zrodzonym ze szlachcianki z Madery był nie kto inny, jak Krzysztof Kolumb.