Zabójca cara

Zabójca cara

Car Wszechrusi Aleksander II Romanow słynął z licznych reform. Jeszcze podczas powstania styczniowego, które wybuchło w Królestwie Polskim w 1863 r. rozpoczął proces uwłaszczenia wsi. Zmiana ta uwalniała chłopów od kaprysów właścicieli ziemskich i nadawała im prawo nabywania gruntów rolnych.

Zakrojone na szeroką skalę reformy gospodarczo-społeczne nie ominęły również Królestwa Polskiego. 18 czerwca 1861 r. car wydał ukaz ustanawiający na tych terenach samorząd gubernialny i powiatowy oraz Radę Stanu. W efekcie Polacy zyskali większą autonomię.

Jedną z najbardziej przełomowych decyzji władcy rosyjskiego była sprzedaż Alaski Stanom Zjednoczonym. Transakcja została zawarta w 1867 r. i opiewała na kwotę 7,2 mln dol. Zakup ten okazał się dla Amerykanów niezwykle korzystny, gdyż w późniejszym czasie odkryto na Alasce ogromne złoża bogactw naturalnych.

Jednocześnie wolnościowe reformy Aleksandra II nie uchroniły go od niebezpieczeństwa ze strony obywateli wielonarodowej Rosji. 13 marca 1881 r. władca zginął w zamachu bombowym dokonanym przez Polaka Ignacego Hryniewieckiego – członka organizacji Narodnaja Wola, której celem politycznym było obalenie caratu.

W wyniku zamachu zginął także sam napastnik. Śmierć Aleksandra II pokrzyżowała wprowadzenie w życie jego śmiałych reform. Schedę po władcy przejął jego syn, który jako car Aleksander III powrócił do polityki terroru i despotyzmu.