W krainie Nipuanów

Zawżdy znajdzie przyczynę, kto zdobyczy pragnie.
Dwóch wilków jedno w lesie nadybali jagnię;
Już go mieli rozerwać, rzekło: „Jakim prawem?”
„Smacznyś, słaby i w lesie!” – Zjedli niezabawem.
– Ignacy Krasicki, „Jagnie i wilcy”.

Urodzony 3 lutego 1735 roku duchowny, powieściopisarz i autor bajek Ignacy Krasicki już za życia określany był mianem „księcia poetów”. Wieszcz związany z dworem króla Stanisława Augusta Poniatowskiego dość późno ujawnił światu swój talent. Mając 40 lat zadebiutował patriotycznym „Hymnem do miłości Ojczyzny”. Jego twórczość, w której ważną rolę odgrywały bajki i satyry, miała dydaktyczny charakter. Poeta, dostrzegając ludzkie słabości, starał się wskazywać odpowiednie wzorce postępowania.
Bohaterami jego bajek były zazwyczaj zwierzęta, reprezentujące cechy ludzkie, takie jak chciwość, okrucieństwo, pycha, skąpstwo czy zbytnia emocjonalność. Krasicki widząc brutalność ówczesnego świata przestrzegał przed popadaniem w zbytni idealizm. 15 marca 1776 roku, drukiem wydawnictwa Michała Grölla, ukazał się złożony z trzech ksiąg utwór Krasickiego „Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki”, uznawany za pierwszą nowożytną powieść polską. Zawiera ona cechy charakterystyczne dla współczesnego dzieła literackiego oraz konfrontuje rzeczywistość z wyimaginowanym społeczeństwem. W jednej z podróży Mikołaj trafia do idealnego państwa Nipuanów, w którym wszyscy obywatele są równi, a po powrocie do Rzeczypospolitej próbuje przenieść zaobserwowane rozwiązania do otaczającej go rzeczywistości. Zapraszamy do lektury!