Skrzydlaty tapicer

Dnia 14 listopada 1915 roku przyszedł na świat jeden z mniej znanych asów myśliwskich, kapitan Wojska Polskiego, Flight Lieutnant Królewskich Sił Powietrznych, Michał Cwynar.

Po ukończeniu państwowego gimnazjum w 1933 roku wstąpił do Szkoły Podoficerów Lotnictwa dla Małoletnich w Bydgoszczy, skąd w 1937 trafił na przeszkolenie myśliwskie w Wyższej Szkole Pilotażu w Grudziądzu. Po ukończeniu jej rok później przydzielony zostaje do 114 Eskadry Myśliwskiej, wyposażonej w samoloty P-11, z której zostaje oddelegowany do pierwszego zadania. Wraz z szóstką innych pilotów odpędza sowieckie samoloty fotografujące budowane między Pińskiem a Krzemieńcem polskie umocnienia i osłania je z powietrza. Z kolei w barwach 113 Eskadry Myśliwskiej bierze też udział w zasadzkach przeciwko naruszającym polską przestrzeń powietrzną niemieckim bombowcom w 1938.

W czasie Kampanii Wrześniowej zestrzelił nurkujący Junckers-87 i prawdopodobnie Heinkla 111. Po sowieckiej agresji przedostał się do Rumunii, z której internowany ucieka przez Bukareszt, Morze Czarne trafia do Bejrutu, a następnie do Francji. Po kapitulacji francuskiej armii, 19 czerwca 1940 roku przelatuje do Algieru, gdzie w dużej grupie polskich lotników wsiada na statek i przez Gibraltar dociera do Liverpoolu.

W Anglii, mimo znacznego doświadczenia trafia do szkoły pilotażu początkowego w 15 Elementary Flying Training School, gdzie latał za sterami samolotów, które zajmowały się ciągnięciem rękawów pozorujących nieprzyjacielskie maszyny, w które celowali młodzi adepci sztuki pilotażu.

15 kwietnia 1941 roku przydzielony zostaje do 315 Dywizjonu Myśliwskiego „Dęblińskiego”, początkowo za sterami Hurricane’a, przezbrojony później na Spitfire mk II i V, lata nad północną Francją. W sierpniu zestrzeliwuje niemieckiego Messerschmitta 109 a we wrześniu kolejnego.

Lata wojny lecą, a w kapowniku Pana Michała przybywa pozycji. Do końca wojny zestrzelił łącznie 5 i pół samolotu, na jego koncie zapisano też zestrzelenie 3 latających bomb V-1 (jedną indywidualnie i cztery połówki wspólnie z innymi). Trafiony ogniem z broni przeciwlotniczej rozbija się w Normandii o słup przeciwinwazyjny na polu minowym. Na szczęście dzięki pomocy brytyjskiego kaprala szybko wraca do walki.

Podczas jednej z wypraw swoim Mustangiem nad niemieckie bazy lotnicze, trafiony zostaje odłamkiem pocisku w szyję, lecz metal omija najważniejsze naczynia krwionośne i nasz lotnik ucieka śmierci spod kosy, samodzielnie wracając na macierzyste lotnisko. Po wojnie, dosłużywszy się podpułkownika, osiada w Anglii, gdzie otwiera firmę tapicerską, którą prowadzi aż do emerytury.

Odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari (nr 8594), czterokrotnie Krzyżem Walecznych, Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami, dwukrotnie Medalem Lotniczym, Polowym Znakiem Pilota (nr 857) oraz brytyjskim Distinguished Flying Cross. Zmarł 26 maja 2008 w wieku 92 lat w Dumfries.