Polski Król Madagaskaru

Polska szlachta zawiązała w Barze zbrojny związek wymierzony przeciwko reformom króla Stanisława Augusta Poniatowskiego 29 lutego 1768 roku. Konfederacja barska uważana jest przez niektórych historyków za pierwsze polskie powstanie narodowe, ponieważ sprzeciwiała się także wpływom rosyjskim w polityce Rzeczypospolitej. Jeden z uczestników konfederacji, Maurycy Beniowski, zapisał niezwykle barwną kartę w historii Polski, zostając… królem Madagaskaru.

Był żołnierzem, podróżnikiem i kosmopolitą węgierskiego pochodzenia. W swoich „Pamiętnikach” podkreślał jednak wielokrotnie, że uważa się za Polaka. Za udział w konfederacji barskiej został zesłany przez Rosjan na Kamczatkę, skąd udało mu się zbiec. Zorganizował w tym celu spisek i wraz z grupką zesłańców opanował statek, którym podróżował następnie po Pacyfiku. Udało mu się dotrzeć do Chin i Japonii, a w 1772 roku zawitał do Paryża. Historie z jego podróży wzbudziły ogromny zachwyt na dworze króla Ludwika XV. Stał się ulubieńcem salonów, a władca Francji powierzył mu wkrótce misję opanowania ludu Malgaszów, zamieszkującego wyspę Madagaskar. Beniowski zdobył wyspę, a humanitarne, jak na tamte czasy, metody przyniosły mu z czasem przychylność tubylców, którzy w 1776 roku obwołali go swoim cesarzem. Nie udało mu się jednak utrzymać władzy i w ciągu kilku lat Francuzi opanowali większość wyspy.