Piguła

Dnia 10 lipca 1949 r. w Warszawie przyszła na świat pani Anna Czerwińska. Z zawodu – jak sama mówi jest „Pigułą” – doktorem nauk farmaceutycznych, jednak największych osiągnięć dokonała daleko poza murami laboratoriów.

W wieku dwudziestu lat rozpoczęła przygodę ze wspinaniem, początkowo na krajowych podwórkach i tatrzańskich ścianach, m.in. na Kazalnicy Mięguszowieckiej. Później już w Alpach, gdzie jej łupem padło pierwsze zimowe kobiece przejście północnej ściany Matterhornu w 1978 roku. Na dodatkowe podkreślenie zasługuje fakt, że lwią część najsłynniejszych przejść dokonała w czysto kobiecych zespołach m.in.: ze słynną śp. Wandą Rutkiewicz, Ireną Kęsą i Krystyną Palmowską. Z tą ostatnią związywała się liną wiele razy, co zaowocowało licznymi sukcesami, także na niwie literackiej – obie panie mogą się pochwalić szeregiem wspólnie napisanych publikacji.

W 1979 roku rozpoczęła wspinanie w Himalajach, zdobywając nową drogą Rakaposhi (7788 m n.p.m.) później kolejno łupem padały przedwierzchołek Broad Peak: Rocky Summit (8028 m) i Nanga Parbat (8126 m). Próbowała też wytyczyć nową drogę na K2 wraz z Krystyną Palmowską i Januszem Majerem, lecz ok. 8200 m n.p.m. zdecydowali się wycofać.

Następnym dużym zrealizowanym projektem, było skompletowanie Korony Ziemi, zakończone zdobyciem Everestu w 2000 roku.

Po zdobyciu Korony Ziemi, w tym samym roku zdobyła jeszcze Shisza Pangma Middle (8013 m n.p.m.), w 2001 r. łupem padło Lhotse (8501 m n.p.m.) i Czo Oju (8201 m n.p.m.). W 2003 r. stanęła na wierzchołku Gaszerbruma II (8034 m n.p.m.), a w 2006 r. zameldowała się na Makalu (8485 m n.p.m.), które również zdobyła jako pierwszy polski kobiecy zespół.

Obecnie prowadzi firmę importującą towary z Indii, publikuje artykuły w prasie fachowej m.in. w „Taterniku”, a także można ją usłyszeć w radiu i na spotkaniach plenerowych, jako ekspertkę.
Przede wszystkim jednak należy podkreślić, że żyje. W jej fachu i pokoleniu to wcale nie jest oczywiste.