„Eppur si muove”

Podczas swojej pierwszej pielgrzymki do ojczyzny, która rozpoczęła się 2 czerwca 1979 r., Ojciec Święty Jan Paweł II wypowiedział legendarne słowa: „Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi! Tej ziemi!”. Słowa te wypełniły serca Polaków nadzieją i wiarą, bowiem były powszechnie interpretowane jako wezwanie do odnowy ustrojowej Polski. Jednak nie wszystkie słowa, wypowiadane przez papieża, miały tak doniosłe historyczno-polityczne znaczenie…

Jako wybitny filozof Jan Paweł II miał słabość do wielkich umysłów – jak się okazuje – bez względu na różnice poglądów. Z inicjatywy Ojca Świętego w Castel Gandolfo – letniej rezydencji papieskiej – odbywały się spotkania wybitnych intelektualistów. Zapraszany był na nie także polski filozof – profesor Leszek Kołakowski. Podobno usiłowano kiedyś Papieżowi „przypomnieć”, iż Kołakowski był za młodych lat marksistą i walczył z Kościołem, na co Jan Paweł II odpowiedział: „Z chęcią wtrącę go więc do lochów Watykanu, żebym miał z kim prowadzić wieczorne dysputy!”.

Powszechnie wiadomo, że Papież należał do osób niebywale bystrego intelektu i wspaniałego, czasem złośliwego, poczucia humoru. Okazuje się, że miał też ogromny dystans do samego siebie… Kiedy w połowie lat 90. Jan Paweł II zaczął mieć coraz większe problemy z chodzeniem, samodzielne przejście dłuższego odcinka zajmowało mu sporo czasu. W trakcie obrad Synodu Biskupów, w 1994 roku, Papież z wysiłkiem podszedł do stołu prezydialnego i cicho skomentował pod nosem: „Eppur si muove” (z włoskiego „A jednak się porusza…”), co było nie tylko autoironicznym, ale i nieco kontrowersyjnym żartem, bowiem słowa te miał wypowiedzieć, broniąc swoich przekonań, sam Galileusz stając przed sądem rzymskiej inkwizycji.