De Gaulle na misji

„Honor, zdrowy rozsądek oraz interes kraju wzywają wszystkich wolnych Francuzów, gdziekolwiek teraz są, do kontynuowania walki” – Charles de Gaulle.

18 czerwca 1940 r. gen. Charles de Gaulle wygłosił z Londynu, za pośrednictwem stacji radiowej BBC, odezwę do rodaków. W swoim apelu podkreślił, że to co wydarzyło się w Europie, jest wojną, która przerodzi się wkrótce w konflikt światowy. Dzień wcześniej marszałek Philippe Petain poprosił najeźdźców o zawieszenie broni i utworzenie francuskiego rządu podporządkowanego Niemcom. De Gaulle nie zamierzał jednak wchodzić w jakiekolwiek układy z okupantem i chciał kontynuować walkę o niepodległość Francji.

Dwie dekady wcześniej (w 1919) francuski generał wraz z armią Hallera brał udział w walkach o suwerenność Polski. W 1920 r. wrócił do Paryża i mimo że był rozczarowany biedną i zacofaną Polską, niedługo znów znalazł się nad Wisłą. Tym razem wziął czynny udział w wojnie z bolszewikami jako oficer wywiadu. Za swoje dokonania otrzymał Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari.

W 1920 r. de Gaulle zamieszkał na krótko w Warszawie, gdzie pełnił funkcję szefa gabinetu dowódcy misji francuskiej w Polsce. Rok później otrzymał propozycję stałego przydziału, jednak postanowił wrócić do swojego ojczystego kraju.