Adamowa Wioska

Po upadku powstania listopadowego w październiku 1831 roku, wielu członków zrywu wyemigrowało za granicę. Jednym z głównych kierunków była Francja, ale Polacy licznie przybywali również do Turcji. Na początku lat 40. XIX wieku Adam Czartoryski – chcąc ograniczyć wpływy rosyjskie w okolicach Bosforu – wysłał tam Michała Czajkowskiego. Bliski współpracownik księcia zaczął wówczas wykupywać tereny leśne na północny wschód od Stambułu, gdzie wkrótce wzniesiono polska osadę.

Wioskę nazwano na cześć Czartoryskiego Adam-koj, czyli „Adamowa Wioska”. 19 marca 1842 roku poświęcono tam pierwszą zbudowaną chatę, a w kręgach emigracyjnych utrwaliła się skrócona nazwa osady – Adampol. Miejscowość powoli zaczynała się rozrastać, stanowiąc azyl dla wielu byłych powstańców. Mieszkańcy zajmowali się głównie rolnictwem, leśnictwem i hodowlą zwierząt, a wraz z powstaniem tam pierwszej szkoły, upowszechnił się język polski.

Po odzyskaniu niepodległości przez nasz kraj część osadników powróciła do II RP. Natomiast Adampol stał się bardzo popularny i wielu Polaków jeździło tam na wczasy. W 1933 roku w „Adamowej Wiosce” wystawiono popiersie Mickiewicza, a pięć lat później osadnicy otrzymali tureckie obywatelstwa. Miejscowość zachowała się do dnia dzisiejszego, stanowiąc kolebkę staropolskiej kultury. Wśród Turków funkcjonuje ona pod nazwą Polonezköy, która znaczy dosłownie „polska wieś”.